​نیمه ماه رمضانِ سال سوم هجری، فرزند مولود کعبه، جهان را منور می کند.

نامِ فرزند ارشد هارون،وصی موسی برای فرزندِ وصی محمد(صلی الله علیه و آله)، از طرف پروردگار پیشنهاد می گردد و شُبر عبری، حسن عربی می شود.

فرزندی که با برادرش میوه ی دل نبی، گوشواره های عرش، سرور جوانان اهل بهشت می گردد و پیامبر حُبِ خودش را مشروط به دوست داشتن او می داند.

پیشوایی که در علم، تقوا، زهد و عبادت؛ ممتاز بود.

۲۵بار پیاده به سفر حج رفتن، نمونه ای از عابد بودن ایشان است.

همیشه برای نماز، بهترین لباسش را می پوشید، چرا که باور داشت: خدا زیباست و زیبایی را دوست دارد.

تقوایش در حدی بود که از ترس خدا و صبحت با خدا، در حال وضو، بدنش می لرزید.

نمونه ی کامل مهربانی را می توان در او یافت.‌

کنیزی را بخاطر دادن دسته گلی، در راه خدا آزاد می کند.‌ گواه خود را آیه ۸۶سوره ی نساء می داند:* وَإِذَا حُيِّيتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْهَا….*  “چون به شما هدیه ای دادند، بهتر از آن را پاسخ دهید.”

شمول این مهربانی،برای انسان نیست. چرا که در مواجهه با سگ گرسنه ای؛ یک لقمه خود می خورد ولقمه دیگر سگ را میهمان می کند و می گوید:"از خدا حیاکردم که من در حال خوردن باشم و او گرسنه باشد.”

شجاعتش بی نظیر است، از بزرگان عرب، کسی جرات رویارویی با او را ندارد. همواره آماده مجاهدت در راه خداست.

وقتی فقیری، به سراغ علی(علیه السلام) می رود،امیرالمومنین، آدرس کریمی را در مدینه می دهد که سفره اش همیشه باز است.

احسان و بخشش زبانزد خاص و عام هست، کسی از در خانه اش، چه مستقیم و چه غیر مستقیم، نا‌امید و دست خالی بر نمی گردد.

کریمی که در طول عمر خود،دو بار تمام اموالش را در راه خدا خرج کرد و سه بار ثروت خود را به دو نیم تقسیم نمود و نصف آن را برای خود نگه داشت و نصف دیگر را در راه خدا بخشید.

کریم آل طه(علیه السلام)َِدر این شب و روز، ما را نا امید و دست خالی بر نگردان.   

​ در ۲ کیلومتری جنوب شرقی خوی بر روی رودخانه قطور قرار دارد.

 دارای ۷ دهانه بزرگ آبرو (بر روی پایه های سنگی) و۷ دهانه ی کوچک یا دهلیزهای منظم می باشد.
 بنابر اسم “خاتون” گفته می شود، احتمالا بنای نخستین آن در دوره سلجوقی و به نام خاتون دختر طغرل سوم ساخته شده و متصل کننده خوی به سلماس بوده و در دوره زندیه توسط احمد خان دنبلی تجدید بنا شده است.
 در زمان‌های قبل مردم از آن رفت و آمد می‌کردند ولی فعلاً مسدود شده است.

ادامه مطلب :

​  قدمت این کلیسا به دو دوره متفاوت قرن چهارم و دهم میلادی نسبت داده می شود، با توجه به زندگی سرکیس مقدس در سال ۳۷۸میلادی؛ قرن چهارم درست تر به نظر می آید‌.

 شکل گیری کلیسا ماحصل تعمیرات اساسی در دوره صفویه می باشد.
 این کلیسا در فهرست آثار فرهنگی ثبت شده است که امروزه متروکه می باشد.

ادامه مطلب :

​ یکی از سه مناره های کاخ زمستانی شاه اسماعیل صفوی بود که به علت علاقه ی او به عرفان در کنار آرامگاه شمس تبریزی با ارتفاع ۱۴.۵متر و ۴۳ پله از شاخ های آهو، بز کوهی و قوچ های شکار شده، ساخته شده است.

به علت قرار گرفتن آرامگاه شمس تبریزی مراد مولانا در شهرستان خوی از سال۱۳۸۹، هر ساله کنگره بین المللی شمس تبریزی با حضور بزرگان کشور و علاقه‌مندان به ادب و عرفان اسلامی از کشورهای مختلف و مولوی پژوهان و شمس شناسان برگزار می‌شود.

ادامه مطلب :

​  بازار تاریخی سرپوشیده خوی به قدمت۳۰۰سال که با الهام از طرح بازار وکیل شیراز به دستور احمد خان دنبلی (والی وقت خوی) ساخته شده است. به دلیل اینکه شهر خوی روزگاری محل عبور جاده معروف ابریشم بوده تاجران بسیاری در بازار پر رونق آن به داد و ستد مشغول بودند.

 این بازار در مرکزی ترین نقطه شهر و در بافت سنتی آن قرار گرفته و شامل راسته بازارهای سرپوشیده، کاروانسراها، سراها،چهارسوق های خوش ترکیب می باشد.

ادامه مطلب :