​امسال، اتفاقات بسیاری باعث شد فاصله‌های چند روزه و گاه چند ماهه، از خوانش و تورق کتاب، برایم حاصل شود.

 اتفاقات امسال گاه ضروری بود، گاه کم فایده، گاه بین الامرین.

خوان پایان‌نامه، دوره‌های مختلفِ گاه شیرینِ جذاب و گاه حوصله بَر، آشنایی و مراوده‌ی بیشتر با افرادی که باعث ویرایش برخی دیگر خواهند شد در سال‌های آتی، تجربه‌ی کسب و کارهای جدید، آزمون‌های آینده‌سازِ پر استرس و گاه‌ بی‌نتیجه، … .

مجموعِ امسالم را رقم زدند.

القصه؛ نیم دانگ پیونگ یانگ آخرین خوانشِ کتابی‌ام بود برای امسال کرونایی.

کتابی به قلم رضا امیرخانی و شامل دو سفرش به سرزمین عجیب و مرموز جمهوری دموکراتیک خلق کره.

 در سفر اول که ديداری رسمی بوده، به عنوان مستندنگار با تيم همراه می‌شود و همان‌جا  در ملاقات اتفاقی با مقام ارشد حزب كارگران، زمینه سازی سفر دومش را انجام می‌دهد و چند ماه بعد دوباره به كره شمالی می‌رود. 

این سفرنامه با متن روان و شیرینی خاصی، به نگارش درآمده و می‌توان نگاهی از روی اعتدلال و بدون جانب‌گیری خاصی به کره شمالی، برای خواننده‌ی کتاب به ارمغان بیاورد.

✏?برشی از کتاب:

《به من اگر بود فتوا می‌دادم که هر ایرانی

 موظف است با سه نفر خارج از قوم و قبیله و زبان و مذهب، 

با سه نفر غیرایرانی رفاقت کند،

 ارتباط فرهنگی بگیرد، مراوده داشته باشد، آن‌ها را به خانه‌ی خود دعوت کند… 

و این ظرف پنج سال برای هشتاد میلیون ایرانی، یعنی رابطه با دویست و چهل میلیون غیرایرانی.

 یعنی هر نویسنده، سه ناشر و نویسنده می‌شناخت در جهان که در تحریمی‌ترین شرایط پول‌ش را در پاکت برای‌ش می‌فرستاد و

 هر چوپان با سه چوب‌دار آن‌طرف مرز رفاقت می‌کرد و واکسن دامی را با علوفه طاق می‌زد و 

هر دانش‌جو با سه استاد و دانش‌جو و این یعنی…

 و این یعنی بی اثر کردن هر تحریمی…

این فرهنگ می‌خواست

و امنیتی باهوش می‌خواست

و دولت غیر تمامیت‌خواه می‌خواست

و مهم‌تر از همه، اعتماد به مردم می‌خواست….》

​‌‌‌۲۴ آبان ماه بود، روز کتاب و کتابخوانی؛

اپلیکیشن طاقچه، گردونه‌ی شانس گذاشته بود، تخفیف ۵۰ درصدی سه ماهه‌ی بی‌نهایت، قرعه‌ی فالم افتاد.

اولین کتابی که خواندم، “گردان قاطرچی‌ها” بود،

 رمانی ویژه‌ی نوجوانان از داوود امیریان که با زبان طنز، روزهای جنگ و جبهه را روایت می‌کند. :))))

کتاب بعدی که تمام کردم؛ “ابن‌مشغله"،خود نوشت نادر ابراهیمی بود، با اینکه مربوط به چند دهه قبل است ولی کاملا مرتبط با این سال‌ها. : 

محور اصلی کتاب: مشاغلی است که ابراهیمی از کودکی تا بزرگسالی‌اش تجربه کرده و خاطرات خود را به گونه ای دراماتیک و جذاب بیان نموده است. :))

کتاب سوم: کتاب شعر “ضد” بود.

این کتاب چهارمین مجموعه شعرِ فاضل نظری و شامل ۵۱ غزل است. که محتوای این غزل‌ها؛ گاه عارفانه، گاه عاشقانه و گاه تلفیق این دو ست.

خیلی خواستم یک غزل یا حداقل بیتی که دوست داشتم بزارم ولی دیدم باید نصفِ بیشتر کتاب رو بیارم. :)))

کتاب آخرِ این سه ماه:

101 سوالی که در دهه 20 سالگی باید از خود بپرسید و صادقانه بگویم در دهه 30 سالگی هم همین‌طور.

از: پل انگون/ ترجمه: هدیه جامعی.

نویسنده‌ی کتاب با زبانی طنز و بیانی شیرین ۱۰۱ دلمشغولی زمان بیست سالگی را واکاوی کرده و راهکارهایی عملی را برای رفع آن‌ها پیشنهاد داده است.

این کتاب برای علاقمندان کتاب‌های انگیزشی می‌تواند جالب باشد.

#وقتی_کلی_کار_سرت_ریخته_ولی_باز_کتاب_میخونی ??

​تمامممممممممممممم بالاخره بر تنبلی ناشی از کمال گرایی فائق آمدم و تمامممممم شد….. پ.ن۱: اینم جلسه دفاع بنده که بخاطر کرونا، تو خونه و غیرحضوری برگزار شد:))) پ.ن۲: اینم پذیرایی جلسه، ما از اون قرطی‌ها نیستیم، ما خاکی هستیم با پفک پذیرایی میکنیم:))) البته زحمتش رو آبجی خانوم کشیده…:)))  پ.ن۳: کادویی که واسه خودم گرفتم، بخاطر زحمت‌هایی که کشیدم:))) به وقتِ 99/10/22

​مدت‌ها بود که دوست داشتم این کتاب را مطالعه کنم ولی وقتی پیدا نمی‌شد تا اینکه از دهه سوم ماه محرم تا دهه دوم ماه صفرِ امسال ؛ توفیقِ مطالعه‌ی کتاب #سقای_آب_و_ادب نوشته‌ی #سید_مهدی_شجاعی حاصل شد.

‌همانگونه که از اسمش پیداست، این کتاب در مورد حضرت عباس علیه‌السلام می‌باشد که در ده روایت، با نثری ادبی و روان؛ که سرشار از آرایه‌های ادبی است،  شخصیت ایشان از دیدگاه ده راوی به تصویر کشیده می‌شود.

این اثر شامل ده فصل زیر است:

عباسِ علی، عباسِ ام‌البنین، عباسِ عباس، عباسِ سکینه، عباسِ مواسات، عباسِ زینب، عباسِ ادب، عباسِ حسین، عباسِ فرشتگان، عباسِ فاطمه.

‌با اینکه بخشِ عباسِ فرشتگان طولانی و شاید کسل کننده بود ولی روایت نو و جدیدی داشت.

‌عباسِ فاطمه، عجیب به دل می‌نشست و روح فزا و فوق العاده بود.

غیر از فصل عباس ِفرشتگان، بقیه فصل‌ها بر اساس کتاب‌های تاریخی و روایات و اسنادِ معتبر نوشته شده است که در خاتمه‌ی کتاب، منابع آن‌ها آورده می شود.

ادامه »

​‌‌‌

با اینکه چند ماهی می‌شد این کتاب را تهیه کرده بودم ولی خوانش آن را برای وقت مناسب گذاشته بودم.

دهه اول ماه محرم فرصت خوبی بود برای مطالعه‌ی

کتابِ کم حجم، روان و خوش قلم “پدر، عشق و پسر” نوشته: “سید مهدی شجاعی"؛ که با نثری ساده، روان، دلنشین و سراسر احساس، در ده مجلس(فصل) صحنه‌هایی از زندگی حضرت علی اکبر(علیه‌السلام) را روایت می‌کند.

شروع کتاب، غافلگیری جالبی داشت.

در سراسرِ کتاب لحظه‌های عاشقانه‌ی پدر و پسری نمایان است.

بدون‌شک با خوانش این کتاب، اشک از چشمان آدمی جاری می‌شود و شناخت و سوگواری در کنار هم حاصل می‌گردد.

با توجه به حجم کمِ کتاب و خوانش آن در عرض کم‌تر از یک ساعت، کتاب مناسبی است برای مطالعه در ماه محرمِ هر سال.