​‌‌‌‌ ‌‌‌ ‌‌خودم را تنبیه کرده بودم تا دفاع پایان نامه‌ام را انجام نداده‌ام، حق ندارم کتابی بخوانم. اما این خود تنبیهی و دوری از کتاب، فقط ۲ ماه دوام آورد. توفیق اجباری شد تا همزمان با دهه‌ی اول ذی‌الحجه شروع به خواندن کتاب “خال سیاه عربی” کنم. کتابی که با خوانش سطرهایش، صدای نویسنده در ذهنم تداعی می‌شد. انگار به صدای نویسنده گوش می‌دادم، نویسنده‌ایی که قبل از آشنایی با کتاب‌هایش، پادکست‌های جالب و حال خوب‌کُنَش را شنیده بودم. این کتاب هم، سفرنامه‌ایی جالب بود از حج تمتع پارسالِ آقای “حامد عسکری". کتابی که شروع متفاوتی داشت و از کودکی‌های نویسنده در زادگاهش (بم) و تصوراتی که از خدا توسط اطرافیان برایش ایجاد کرده بودند، آغاز شد. احساسات لطیف و عواطف شخصی نویسنده، در این کتاب ملموس است و به خوبی خواننده‌ی کتاب را با خود همراه می‌کند و متن روان و دلنشینی دارد. نگاهِ شاعرانه نویسنده در کتاب مشهود است و طنزهای گاه گاهش، به دل می‌نشیند. گریزهایش را بسیار دوست داشتم. حتی بیشتر از خود سفرنامه. هرچند این گریزها، گاه قابل پیش بینی بود و در پاره‌ایی از گریزها، دلم می‌خواست اضافه‌تر باشد.  این کتاب برای من، که هیچ آشناییت و تصوری نسبت به سفر حج نداشتم، یک سیر و سفرِ معنویِ مجازی، به ارمغان آورد.

نيمه ي ذي الحجه آخرين ماهِ سال212هجري قمري، در صريا¹مولودي متولد مي گردد كه پدرش ابن رضا؛ جواد الائمه عليه السلام و مادرش سمانه، بانوي فضيلت و تقواست.

ابوالحسن ثالث² در هشت سالگي، هادي امت مي گردد. ايشان معاصر با5خليفه ي عباسي بودند.

همراه فرزندشان، با لقب عکسریین از آنها نام برده می شوند، چرا كه از 31 سالگي در سامرا كه اردوگاه نظامي(عسكر)بود، زنداني بودند.

مناظره هاي علمي³ ، پاسخگويي به شبهات اعتقادي و تربيت شاگردان برجسته نظير:عبدالعظيم حسني، فضل بن شاذن، ايوب بن نوح و… از نمونه هاي ميراث داري ايشان براي علمِ پيامبر خدا(صلي الله عليه و آله) است.

اخلاق و سيره عملي ايشان همچون پدران بزرگوارشان به حدي است كه حتي دشمنان را هم به تحسین و تمجید واداشته است.

با معبود چنان انسي داشت كه در شرح حالش او را عابد وارسته و زاهد خوانده اند.

بگونه اي كانون سخاوت و كرم بود كه ابن شهر آشوب؛ آن را معجزه اي مي داند كه فقط از عهده ي پادشاهان ساخته است و مي گويد اين مقدار انفاق را از كسي نشنيده ام.

رسيدگي به مشكلات و گرفتاري هاي مردم، بزرگداشت دانشمندان، سخت كوشي در زندگي⁴ ، از ديگر خصوصيات سيره عملي پيشواي دهم شيعيان است كه براي هر كدام نمونه هاي فراواني در تاريخ ذكر شده است.

دشمنان اهل بيت به زنداني بودن ايشان راضي نبوده و با وجود مراقبت و كنترل شديد، تاب و تحملِ شخصيت الهي و موقعيت اجتماعي اين امام همام، مبارزه منفي ايشان با دستگاه خلفا و عدم پذيرش كمترين سازشي با ستمگران، را نداشتند و ايشان را مسموم مي كنند و  در سامرا، در خانه ي خود به خاک می سپارند.

—————————-

1. شهري نزديك مدينه

2. مطلق ابوالحسن به امام علي(عليه السلام)اطلاق مي گردد. ابوالحسن اول: امام موسي كاظم (عليه السلام)/ابوالحسن ثاني:امام رضا(عليه السلام)

3. مناظره و مبارزه علمي با اشاعره، معتزله، غُلات(غُلو كنندگان).

4. با اينكه درآمدهاي اسلامي به دست ايشان مي رسيد ولي از حاصل دسترنج خود بهره مي گرفت.