اولین کتابی که سال۹۹ خوانشِ آن‌را به اتمام رساندم،
کتاب “ذوالفقار” بود که به کوشش:علی‌اکبر مزدآبادی گرد‌آوری شده و
برش‌هایی از خاطراتِ شفاهی سردار سلیمانی است که طی چند سال از ایشان منتشر شده و در اختیار عموم است.
در این کتاب، با گوشه‌هایی از نظام فکری و عقیدتی سردار سلیمانی آشنا می‌شویم.
همچنین اشاراتی می‌شود به: نحوه‌ی انجام چندین عملیاتِ بزرگِ دفاع مقدس؛ خصوصیات، بزرگواری‌ها، فداکاری‌ها، شجاعت،… رزمندگان و شهدایِ هشت سال دفاع مقدس.
شهدایی که جایِ خالی‌شان در تک‌تک لحظاتِ این روزهایمان، مشهود است و نبودشان، این روزها بیش‌تر حس می‌شود.
این کتاب، بنابر آن‌چه در مقدمه اشاره شده، به مناسبت اعطای نشانِ ذوالفقار(یکی از نشان‌های عالی نظامی)
از طرف رهبر معظم انقلاب به سردار سلیمانی، ذوالفقار نامگذاری شده است.
صفحات آخر کتاب به عکس‌های جالب، زیبا و نابی از این سردار بزرگ مزین شده است.

با این‌که اهل مطالعه‌ی دائم کتاب‌های شعر نیستم ولی برای تنوع، گاه خوانشی بر این کتاب‌ها می‌کنم.
یکی از این کتب، که از خواهرم امانت گرفتم، کتاب"خون انار گردن پاییز است…” نوشته: مژده لواسانی.
این کتاب، مجموعه اشعار و نوشته های گاه و بی گاهِ ایشان از سر دلتنگي (بر اساس گفته خويش) در طی چندین سال است.
این نوشته ها بر طبق قواعد ادبی استوار نیست و مجموعه‌ای احساسی است برآمده از دل، اما می توان گفت: شهرت ايشان، در چاپ های اين كتاب تاثير گذار است.
در چهار فصلِ این کتاب، با عناوينِ :«پاییزنگاری، مرثیه‌ای برای آب و آبرو، حواس شهر؛ پرت توست، كه روز واقعه رفته باشی»؛ مطالب عاشقانه، مذهبی … مشاهده می شود.

در یکی از روزهای قرنطینه‌ی اسفند ماه، اطلاعیه‌ی تخفیف ۳۵درصدی کتاب‌های انتشارات نیستان، ترغیبم کرد برای خرید آنلاین کتاب.
یکی از کتاب‌هایی که انتخاب کردم، کتاب یوما نوشته مریم راهی بود.
منتظر وقتِ مناسبی برای مطالعه‌اش بودم که روز مبعث، شروع به خوانش این کتاب کردم.
کتابی است با ادبیات نو، جالب و بدیع‌، از زندگی امُّ‌المومنین، ام‌الایتامِ بطحاء، عزیزِ رحمة للعالمین؛ بانو حضرت خدیجه سلام الله علیها.
بانویی که به واقع مادری کرده برایمان، حق فراوانی بر گردنمان دارد و افسوس که بسیار کم می شناسیم‌شان و غریب است بین‌مان.
این کتاب، برای شروع شناخت‌مان، گزینه‌ی خوبی است.
شاید در برخورد نخست، برای منی که تابحال کتابی با این چنین ادبیاتی نخوانده بودم، ارتباط‌گیری سخت باشد ولی به اندکی نکشید که دوست‌دار چنین ادبیاتی شدم و از خوانش تک تک سطور، لذت می‌بردم و به نویسنده اش، احسنتی می‌گفتم و برایم تعجب داشت که چگونه ممکن است این چنین ذوقِ ادبی.
با‌ اینکه بعد از خوانش هر قسمتی، وَلعِ قسمت بعدی؛ نمی‌گذاشت کتاب را پایین بگذارم ولی برای هضمِ بهتر مطالب؛ مدتی، کتاب را می‌بستم و به فکر فرو می‌رفتم.
در ذهنم بود اگر کارگردانِ قوی‌ای اقدام به تصویر کشیدن این کتاب داشت، یکی از فیلم‌های جذاب و مخاطب پسند می‌شد و دریچه‌ایی می‌شد برای آشنایی با زندگی این بزرگ بانو و به تکاپویمان می‌انداخت برای شناخت بیشتر…
و به دنبال جوابِ سوال‌هایی بودیم نظیر: ما چکاره هستیم و چکار کردیم و می‌کنیم برای اسلام‌مان؟

برایم باور نکردنی بود، از چندین نفر سفارش خوانش این کتاب را شنیده بودم، اما فعلا قصد خرید و مطالعه اش را نداشتم… تا اینکه چند کتاب را به همراه یکی از دوستان و خواهرم، سفارش پستی دادیم… وقتی کتاب ها به دستمان رسید، دیدیم به عنوان هدیه، این کتاب در کنار کتابهای سفارشی ما بود. بخاطر حجم کم کتاب، ترغیب شدم تا بخوانمش. واقعا یکی از جذاب ترین و تاثیرگذارترین کتاب ها بود و جا داشت همه توصیه به خواندنش کنند. حال من به سایرین، توصیه میکنم که حتما در اولین فرصت، قبل از مطالعه کتاب دیگری، این کتاب را بخوانند. کتاب سه دقیقه در قیامت، توسط انتشارات شهید هادی تالیف و منتشر شده و به روایت مدافع حرمی با هویت ناشناس است که در جریان عمل جراحی به مدت 3 دقیقه دچار ایست قلبی شده و روایتی که در نزدیکی مرگ تجربه کرده را به شکل جالب بیان می‌کند که این بیان، تلنگری جدی به آدمی می‌زند.

 یکی دیگر از کتاب هایی که در تعطیلات کرونایی، مطالعه کردم، کتاب “اسم تو مصطفاست” می باشد که زندگینامه ی داستانی شهید مصطفی صدرزاده به روایت همسرش(سمیه ابراهیم پور)، توسط راضیه تجار می باشد. این کتاب، هر چند نثری به جذابیت کتاب های قبلی که در مورد مدافعان حرم خوانده بودم، نداشت ولی برایم جالب بود که شهید این کتاب، درست معرفی شده بود، نه درشت و قابل دست یابی بود. شهید این کتاب، مثل مردم عادی، گاه مهربان بود گاه عصبانی، گاه پر حوصله بود و گاه حوصله اش سر می رفت و ناراحت می شد… از اخلاق های جالب شهید، این شهید، احترام خاص و ویژه ای به خانواده شهدا داشت. و اهل سفر بودنش برایم جذاب و جالب بود. طراحی روی جلد کتاب رو خیلی دوست داشتم.