​ با اینکه اسمش تعطیلات بود اما به اندازه چند ماه از من انرژی بُرد. هر چند روزهای اول، قطره‌چکانی اعلام تعطیلی می‌کردند، ولی وقتی قطعی شد، آسودگی نسبی حاصل شد. دو راه پیش رو بود، یا باید می‌نشستی و انواع فکر و خیال به ذهنت می آمد و سپس استرس و اضطراب یا باید طرحی نو در می انداختی. هرچند تعطیلات بود ولی تعدادی کارهای عقب افتاده انجام شد. خانه تکانی سال نو، با کمکِ تک به تک اعضای خانواده انجام گرفت. کلاس های آنلاین کما فی السابق، در حال برگزاری بود. شب زنده داری ها و بدو بدو ها برای اتمام پایان نامه بخاطر بسته شدن کتابخانه ها بی‌نتیجه ماند. نکات مثبت این تعطیلات، مطالعه‌ی سه کتابِ “حیفا"، “سه دقیقه در قیامت"، “اسم تو مصطفاست". و تماشای مستندِ جذابِ “تنها میانِ طالبان” و انجام یک رنگ‌آمیزی مناسب برای بزرگسالان، بود. هر چند این در خانه ماندن‌ها، طولانی و فرسایشی بود ولی تلنگری بود تا قدر داشته‌هایمان را بیشتر بدانیم، دوز غُر زدن هایمان کمی پایین‌تر بیاید. فرصتی برایمان فراهم کرد تا در کنار خانواده باشیم، بازی‌های دسته جمعی انجام دهیم. و فاصله گرفتن از معنویت و دعاها و توسل‌های جمعی را اندکی جبران نماییم. باشد که با عنایت خداوند، صبر و رعایت دستورالعمل ها، از خود قرنطینگی در بیاییم.

 به توصیه یکی از آشنایان و با امانت گرفتن از او، در یکی از روزهای تعطیلات کرونایی، شروع کردم به خواندن کتاب"حیفا” اثری از محمدرضا حدادپور جهرمی. این کتاب، داستان زندگی یکی از دختران جاسوس موساد، با نام مستعار حیفاست. ماموریت حیفا؛ شستشوی مغزی، انحراف فکری و آماده‌سازی دو مرد زندانی القاعده به نام‌های ابومحمد العدنانی و دکتر ابراهیم عواد از نوادگان جعفر کذاب برای تشکیل دولت شیطانی داعش در عراق و سوریه است. این کتاب، بصورت نیمه مستند و نیمه داستانی، روایت می شود. برخی قسمت هایی که آمار و ارقام ذکر می شد، کامل نمی خواندم، اما سایر قسمت ها، خصوصا اواخر کتاب، با اضافه شدن؛ حنانه و بانو رباب، هیجان انگیز بود.

چند بار عكسِ كتاب‌هایِ روی هم چيده شده‌، را ديده بودم ولی توجهی به آن‌ها نداشتم تا اينكه با پست يكی از دوستان در يكی از شبكه های اجتماعی، با هايكو كتاب آشنا شدم و فهميدم:  هايكو كوتاه‌ترين شعر جهان و متشكل از سه بند است، و مبدع آن، ژاپنی‌ها هستند.   و هایکوکتاب، شعری است که از عناوین کتاب‌ها درست می‌شود. در آن زمان، بعد از چند دقيقه فكر‌كردن، اولين هايكوی خود ساخته را بدون ارائه در جای ديگر، فقط در ذهنم، ثبت كردم: دا يادت باشد روی ماه خداوند را ببوس. بعد از گذشت مدتی، با مطرح شدن مسابقه‌ی #هايكوكتاب در كوثرنت، همان روز اول، كتابخانه را زير و رو كردم و تمام كتاب هايی كه فكر می‌كردم به كارم می‌آيند را كنار گذاشتم و بعد شروع به نوشتن كردم و چند مورد يادداشت نمودم، هرچند در امانت بودن تعدادی از كتب و مسافرت‌های‌ كوتاه، سبب تاخيراتی شد.

پ.ن۱: بدقولي تعدادی از دوستان در برگرداندن كتاب ها باعث شد، نتوانم همه‌ی هايكوکتاب‌های خود ساخته ی بیشتری، ارائه دهم.

پ.ن2: حال و روزِ گوشه ايي از كتابخانه در حافظه ی رَمی که گم شد، به فراموشی سپرده شد.  پ.ن۳: بخاطر خرابي گوشي و چند عامل ديگر، دل و دماغي براي گرفتن عكس هاي هنري نداشتم و عكس هاي ساده پيشكش حضورتان می‌گردد. عکس۱: –دا  يادت باشد  روی ماه خداوند را ببوس.‌ ‌–پرده نشین  در محضر افلاکیان  چه بگوییم؟ عکس۲: –ترنم سرخ طوبی  نفس مطمئنه  آسمان در عزایت نیلی قباست. –بوی بهشت  خانه ای در همین نزدیکی ها  بار بگشایید اینجا کربلاست. –نفس مطمئنه  کشتی نجات  آسمان در عزایت نیلی قباست. عکس۳: –دادگستر جهان  چه بگوییم؟  چگونه دعا کنیم؟ چگونه فرج را بخواهیم؟ -حضرت مهدی فروغ تابان ولایت  -دادگستر جهان  انسان کامل. –دادگستر جهان  سوره ی بهشت  حضرت مهدی فروغ تابان ولایت. عکس۴: –من دیگر ما  یادت باشد  نماز خیرِ کلام ختم کلام. –نیمه دیگرم  قهقهه بزنیم  مثل برف آب خواهیم شد. –من دیگر ما  یادت باشد  غدیر ولایت عشق. –من دیگر ما  نیمه ی دیگرم  آسمان می خواهی بال هایت را باز کن.

كتاب هايي كه در تابستان مطالعه كرده بودم را مرور مي كردم كه ديدم اي دل غافل تابستان تمام شده و يكي از كتاب ها را اينجا ذكر نكرده ام، چون اگر يادتان باشد اولِ سالي قول داده بودم كه به تلافي سال قبل، با سرعت جت حركت كنم و كتاب هاي بيشتري مطالعه كنم و شما هم بايد شاهد باشيد.

بيشتر كه فكر كردم، يادم آمد بخاطر خرابي گوشي و در دسترس نبودن عكس ها، اين معرفي به فراموش سپرده شد.

آري دقيقا اواسط تابستان بود كه تازه شروع به خواندن كتاب كرده بودم كه مسافرت دو روزه پيش آمد و اين كتاب از بس برايم جذاب بود، همراه خودم به سفر بردم و در سفر، خواندنش تمام شد.

و اين كتابي نبود مگر كتاب يادت باشد كه خاطراتِ شهيد مدافع حرم، حميد سياهكالي مرادي، به روايت همسرِ شهيد كه با زبان ساده و روان توسط آقاي رسول ملامحسني به رشته تحرير در آمده است.

شهيدي كه دومين شهيد مدافع حرم استان قزوين است.

شهيد پاييزي كه در پاييز 89زائر كربلا شد، پاييز91 عقد كرد، پاييز 92ازدواج كرد و پاييز 94به شهادت رسيد.

(شايد حكمت فراموشي معرفي اين كتاب، اين بود كه در پاييز معرفي كنم.)

به اين كتاب، عاشقانه ترين كتاب مدافع حرم، لقب داده اند.

اين كتاب را با بغض شديد و گريه به پايان رساندم.

نكته هاي جالبي را مي توان در اين كتاب يافت و براي همه خصوصا جوانان، خواندنش لازم است و با خيال راحت مي توان به عزيزان و دوستان هديه داد.

در ادامه ماجرایی که رهبر انقلاب در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری از کتاب یادت باشد تعریف کردند؛ را مي آورم: «یک کتابی تازه خوانده‌ام که خیلی برای من جالب بود. دختر و پسر جوان -زن و شوهر- متولّدین دهه‌ی ۷۰، می‌نشینند برای اینکه در جشن عروسی‌شان گناه انجام نگیرد، نذر میکنند سه روز روزه بگیرند! به ‌نظر من این را باید ثبت کرد در تاریخ که یک دختر و پسر جوانی برای اینکه در جشن عروسی‌شان ناخواسته خلاف شرع و گناهی انجام نگیرد، به‌ خدای متعال متوسّل میشوند، سه روز روزه میگیرند. پسر عازم دفاع از حریم حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) میشود؛ گریه‌ی ناخواسته‌ی این دختر، دل او را میلرزاند؛ به این دختر -به خانمش- میگوید که گریه‌ی تو دل من را لرزاند، امّا ایمان من را نمیلرزانَد! و آن خانم میگوید که من مانع رفتن تو نمیشوم، من نمیخواهم از آن زنهایی باشم که در روز قیامت پیش فاطمه‌ی زهرا سرافکنده باشم! ببینید، اینها مال قضایای صد سال پیش و دویست سال پیش نیست، مال سال ۹۴ و ۹۵ و مال همین سالها است، مال همین روزهای در پیش [روی] ما است؛ امروز این است. در نسل جوانِ ما یک چنین عناصری حضور دارند، یک چنین حقیقت‌های درخشانی در آنها حضور دارد و وجود دارد؛ اینها را باید یادداشت کرد، اینها را باید دید، اینها را باید فهمید. فقط هم این [یک نمونه] نیست که بگویید «آقا! به یک گل بهار نمیشود»؛ نه، بحث یک گل نیست؛ زیاد هستند از این قبیل. این دو -زن و شوهری که عرض کردم- هر دو دانشجو بودند که البتّه آن پسر هم بعد میرود شهید میشود؛ جزو شهدای گران‌قدر دفاع از حریم حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) است. وضعیّت این‌جوری است.»۱۳۹۷/۰۶/۱۵

​پارسال،روزی که این کتاب را برای تولد برادر دهه هشتادی‌ام می‌خریدم،‌فکر نمی‌کردم یک‌سال بعد، از سر کنجکاوی،‌بنشینم و این کتاب را بخوانم و تاحدی جذب قصه‌اش بشوم که یک‌روزه کتاب ۲۷۱صفحه‌ایی #جام_جهانی_در_جوادیه را تمام کنم.

هر چند قهرمانان داستان،بزرگ مردان کوچک هستند ولی حس میکنم باید کمی سن شان بالاتر می بود…

گاهی بعضی اغراق های این کتاب،‌ غیر‌قابل‌باور است ولی می‌توان در این کتاب،‌دوستی و صفا را به شیرینی، لمس کرد.

با این‌که، این کتاب حول محور فوتبال است و دنیای پسرانه را روایت می کند که قهرمانانش پسران۱۴ساله ی مشابه پسران دهه۶۰ی هستند، ولی خواندنش برای دختران،‌خصوصا نوجوانان خالی از لطف نیست.