​مدت‌ها بود که دوست داشتم این کتاب را مطالعه کنم ولی وقتی پیدا نمی‌شد تا اینکه از دهه سوم ماه محرم تا دهه دوم ماه صفرِ امسال ؛ توفیقِ مطالعه‌ی کتاب #سقای_آب_و_ادب نوشته‌ی #سید_مهدی_شجاعی حاصل شد.

‌همانگونه که از اسمش پیداست، این کتاب در مورد حضرت عباس علیه‌السلام می‌باشد که در ده روایت، با نثری ادبی و روان؛ که سرشار از آرایه‌های ادبی است،  شخصیت ایشان از دیدگاه ده راوی به تصویر کشیده می‌شود.

این اثر شامل ده فصل زیر است:

عباسِ علی، عباسِ ام‌البنین، عباسِ عباس، عباسِ سکینه، عباسِ مواسات، عباسِ زینب، عباسِ ادب، عباسِ حسین، عباسِ فرشتگان، عباسِ فاطمه.

‌با اینکه بخشِ عباسِ فرشتگان طولانی و شاید کسل کننده بود ولی روایت نو و جدیدی داشت.

‌عباسِ فاطمه، عجیب به دل می‌نشست و روح فزا و فوق العاده بود.

غیر از فصل عباس ِفرشتگان، بقیه فصل‌ها بر اساس کتاب‌های تاریخی و روایات و اسنادِ معتبر نوشته شده است که در خاتمه‌ی کتاب، منابع آن‌ها آورده می شود.

ادامه »

​‌‌‌

با اینکه چند ماهی می‌شد این کتاب را تهیه کرده بودم ولی خوانش آن را برای وقت مناسب گذاشته بودم.

دهه اول ماه محرم فرصت خوبی بود برای مطالعه‌ی

کتابِ کم حجم، روان و خوش قلم “پدر، عشق و پسر” نوشته: “سید مهدی شجاعی"؛ که با نثری ساده، روان، دلنشین و سراسر احساس، در ده مجلس(فصل) صحنه‌هایی از زندگی حضرت علی اکبر(علیه‌السلام) را روایت می‌کند.

شروع کتاب، غافلگیری جالبی داشت.

در سراسرِ کتاب لحظه‌های عاشقانه‌ی پدر و پسری نمایان است.

بدون‌شک با خوانش این کتاب، اشک از چشمان آدمی جاری می‌شود و شناخت و سوگواری در کنار هم حاصل می‌گردد.

با توجه به حجم کمِ کتاب و خوانش آن در عرض کم‌تر از یک ساعت، کتاب مناسبی است برای مطالعه در ماه محرمِ هر سال.

​‌‌‌‌ ‌‌‌ ‌‌خودم را تنبیه کرده بودم تا دفاع پایان نامه‌ام را انجام نداده‌ام، حق ندارم کتابی بخوانم. اما این خود تنبیهی و دوری از کتاب، فقط ۲ ماه دوام آورد. توفیق اجباری شد تا همزمان با دهه‌ی اول ذی‌الحجه شروع به خواندن کتاب “خال سیاه عربی” کنم. کتابی که با خوانش سطرهایش، صدای نویسنده در ذهنم تداعی می‌شد. انگار به صدای نویسنده گوش می‌دادم، نویسنده‌ایی که قبل از آشنایی با کتاب‌هایش، پادکست‌های جالب و حال خوب‌کُنَش را شنیده بودم. این کتاب هم، سفرنامه‌ایی جالب بود از حج تمتع پارسالِ آقای “حامد عسکری". کتابی که شروع متفاوتی داشت و از کودکی‌های نویسنده در زادگاهش (بم) و تصوراتی که از خدا توسط اطرافیان برایش ایجاد کرده بودند، آغاز شد. احساسات لطیف و عواطف شخصی نویسنده، در این کتاب ملموس است و به خوبی خواننده‌ی کتاب را با خود همراه می‌کند و متن روان و دلنشینی دارد. نگاهِ شاعرانه نویسنده در کتاب مشهود است و طنزهای گاه گاهش، به دل می‌نشیند. گریزهایش را بسیار دوست داشتم. حتی بیشتر از خود سفرنامه. هرچند این گریزها، گاه قابل پیش بینی بود و در پاره‌ایی از گریزها، دلم می‌خواست اضافه‌تر باشد.  این کتاب برای من، که هیچ آشناییت و تصوری نسبت به سفر حج نداشتم، یک سیر و سفرِ معنویِ مجازی، به ارمغان آورد.

​اولین کتابی که به صورتِ صوتی خواندم یا درست‌تر بگویم: گوش دادم، کتاب “خودت باش دختر” اثر ریچل هالیس، با ترجمه: هدیه جامعی. با صدای: معصومه عزیز محمدی. که از اپلیکیشن کتابراه تهیه نمودم، بود.

در این کتاب به یکی از دلایلِ این همه نا‌آرامی‌هایی  که گریبانِ جامعه را گرفته و دور و اطرافمان در آن بی‌تاثیر نبوده، خوب اشاره می‌کند.

“در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که می‌گوید یا باید همه چیز داشته باشی یا هیچ چیز نیستی.

بنابراین هر فردی با خودش می‌گوید: من یا باید بی‌عیب و نقض به نظر برسم، و بی عیب و نقص رفتار کنم و این حرف را بزنم یا اینکه شکست را قبول کنم.

دست از تلاش برداشته‌ایم…

همیشه احساس می‌کنیم عقب هستیم و شکست خورده‌ایم..

زندگی نباید به‌معنای زنده ماندن باشد بلکه به معنای زندگی کردن باشد.”

این کتاب با اینکه مطالبِ خوب و تاثیرگذار بسیاری دارد ولی خالی از عیب و نقص نیست و مطالبی دارد که فرهنگِ ما، آن‌را نمی‌پذیرد، اما با این وجود ارزش حداقل یکبار خوانش را دارد. 

با مطالعه‌ی این کتاب، متوجه خواهیم شد که یک‌سری دغدغه‌ها، مسائل و مشکلاتی که گریبان‌گیر خانم‌هاست، محدود به خودمان، شهرمان، کشورمان نیست و جهانی است و این خود حسِ خوبی به آدمی می‌دهد که تنها خودت نیست که با این‌ مشکلات و مسائل دست و پنجه نرم می‌کنی.

این کتاب، یکی از کتاب‌های انگیزشیِ جالب و لذت بخش بود و بنظرم نیاز است که هر بانویی یکبار به مطالعه‌ی آن بپردازد.

​بعد از خواندن کتاب آن۲۳نفر، وقتی شنیدم فیلمِ این کتاب ساخته شده، بی‌صبرانه منتظر تماشای آن در سینما بودم ولی صد حیف که راهی به سینمایِ شهر ما نیافت.

و بعد از چند وقت، در فیلیمو دانلود کرده و در اولین فرصت با اشتیاق نگاهش کردم.

واقعا از تماشایش لذت بردم و با تک تک لحظاتش زندگی کردم.

به داشتن چنین بزرگ مردانی در سرزمینم افتخار می‌کردم.

نوجوانانی که عشق به آیین، وطن دوستی و غیرت را در مرحله عمل ثابت کردند.

و اسارت با عزت را به آزادی با ذلت ترجیح دادند و موجبِ سربلندی کشورشان شدند.

تماشای این فیلم با موضوع منحصر بفرد و بکر، به حدی برایم جالب، خوش‌آیند و لذت بخش بود که بعد از دعوتِ اهالی خانه به تماشایش، برای بار دوم هم نظاره‌گر این فیلم شدم.

این فیلم به کارگردانی: مهدی جعفری و محصول سازمان هنری اوج می‌باشد.

و روایت‌گر اسارت ۲۳ نوجوان در سال ۱۳۶۱ در زندان‌های عراق می‌باشد.